Volgens Anna Bosman, hoogleraar leren en ontwikkeling aan de Radboud Universiteit Nijmegen, is er wel sprake van een ‘epidemie’ van dyslexie. Steeds meer leerlingen krijgen een dyslexieverklaring, die recht geeft op bijles en extra tijd om examens te maken. De diagnose wordt vaak onterecht gegeven, zegt Bosman.
Als scholen beter lesgeven, kunnen ze volgens haar het percentage leerlingen met dyslexie sterk reduceren.
Zelfs studenten met een vwo- en havo-diploma hebben vaak onvoldoende taalvaardigheden in zinsontleding, zinsbouw en spelling voor het hoger onderwijs. Verscheidene hogescholen en universiteiten zijn begonnen met het toetsen en bijspijkeren van eerstejaars voor ze aan hun studie beginnen, omdat het proza in schrijfopdrachten vaak belabberd is.
Er zijn mensen die denken dat rekenen en taal minder hard nodig zijn omdat de computer schrijf- en rekenfouten automatisch kan verbeteren. Maar vaardigheden in rekenen en taal zijn nog steeds van groot belang, zeggen onderwijsspecialisten en werkgevers. Volgens het Platform Onderwijs 2032 is een goede beheersing van de Nederlandse taal „de sleutel tot participatie in de samenleving en van grote invloed op iemands persoonlijk welzijn en zijn succes op de arbeidsmarkt”. In zijn advies aan het kabinet, over een nog in te voeren vernieuwing van het vakkenpakket voor basis- en middelbare scholen, schrijft het platform ook: „Rekenvaardigheid, inclusief wiskunde, is onmisbaar om in de samenleving te kunnen functioneren en deel te nemen aan vervolgonderwijs.”
Bron: nrc.nl